Hoe boks jij het voor elkaar?

Hoe boks jij het voor elkaar? Twee bokshandschoenen in de ring.
Sport photo created by freepik – www.freepik.com

Mijn  jongste had van de week een kinderfeestje. Waar kinderfeestjes vroeger gingen over taart, slingers, koekhappen en ezeltje prik, gaan ze nu over heel andere dingen. De jongetjes  kregen een uitgebreide workshop boksen.

Mijn jongetje werd iets eerder thuisgebracht. Het was heel erg goed gegaan, maar aan het einde was de drukte hem toch te veel geworden en toen…Nou ja, hij is niet echt een binnenvetter zullen we maar zeggen.

En nu kan hij dus ook nog boksen.

‘Mama, ik heb zo’n buikpijn, mag ik op de televisie?’ Dat viel te verwachten. Natuurlijk lieve schat. Ga jij maar lekker op de bank vegeteren en je oververhitte brein laten blussen door Brandweerman Sam.

Boksen…

Terwijl mijn jongetje lag te ontprikkelen, vroeg ik het me af: Wat weet ik zelf eigenlijk van boksen? Een vocabulaire uitbreiding is altijd een goed idee als je schrijver bent, dus ik googelde maar eens even wat bokstermen op:

  • Pugilistiek: een ander woord voor ‘boksen’. Het bijbehorende  werkwoord is ‘pugileren’.
  • Uppercut: een stoot van onder naar boven, liefst tegen de kaak denk ik.
  • Jab: Een stoot met een volledig gestrekte arm. Dan stoot je iemand van je af.
  • Hook: Een stoot waarbij je je eigen gewicht gebruikt om meer kracht te kunnen zetten.
  • Cross: Een stoot die met de dominante hand kruiselings over de aanvallende arm van de tegenstander heen gaat. Een twee-in-eentje dus, lijkt mij: een verdediging en aanval tegelijk.

Weer wat geleerd.

De volgende dag pugileerde ik de hele zaak weer klaar voor school, samen met mijn man. Alledrie de kindertjes op tijd wakker, aangekleed, sokken aan, sokken uit, nee sokken aan. Ik wil deze broek niet, wat heb je nou met m’n haar gedaan, ik wou toch twee staarten? Trommeltjes gevuld, drinken erbij, gymspullen. Voor wie van de drie? Waar is m’n huiswerk? Doe je schoenen aan, hoezo heb je ze nou nog niet aan? Schoenen aan! Jassen! Hebben jullie je tanden eigenlijk wel gepoetst? Vergeet de tassen niet! Kling kleng in de keuken, gejengel en gegil aan tafel en vanaf de bank en waar ze dan ook zaten en rondliepen.

Met oordoppen in was het te doen. Het was maar een uur.

Ik dacht in mezelf: Als mijn man straks weer voor zijn werk naar het buitenland moet, moet ik iets beters verzinnen. Een draaiboek. En de avond tevoren alles al klaarzetten. Dan moet het toch lukken in mijn eentje: uppercut voor mij!

Toen fietste ik met de kibbelende kids naar school. Ik had zelf nog niet ontbeten en mijn maag gromde dreigend. Ik crosste het lege slappe gevoel uit mijn gedachten door mezelf een lekker rustig ontbijt te beloven, zonder oordoppen,  in een huis waar het eindelijk stil zou zijn omdat iedereen eruit was gejabt.

Hoe boks ik het voor elkaar?

Na dat beloofde ontbijt hield ik stille tijd en dacht ik na. Ik beschouwde mijn leven aan de huiskamertafel. Twee opleidingen, geen werk. Thuismoeder van kinderen die al naar school zijn en twee dromen die ik deel met zoveel anderen dat ik zou sterven in de ring als ze me allemaal alleen maar even zouden aanraken.

Het was tijd om de rekening op te maken. In mijn lievelingsfilosofieboek vond ik nog wat bruikbare crosstechnieken:

  • ‘Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.’ Romeinen 12:21 NB
  • ‘Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft.’ Ef. 4:14 NBV

Ik besloot: mijn leven heeft gewoon een goeie hook nodig, of misschien wel meer dan één. Want talenten en ervaringen heb ik ook gekregen en dat is niet voor niets. Ik moet alleen leren om hun gewicht in te zetten in de strijd tot een succesvol leven.

Maar wat is eigenlijk succes?

  • ‘Wij verrichten onze dienst door de Geest van God en laten ons voorstaan op Christus Jezus en niet op onszelf.’ Ef. 3:3 NBV.
  • Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden.

Oké. Dus het resultaat bepaalt niet mijn succes? Ik mag gewoon doorgaan met moederen, muziek maken en schrijven om daarmee naar mijn beste kunnen mijn Ontwerper te eren en dan is het al goed genoeg?

We hebben een knock-out! And the winner is…

En jij? Hoe boks jij het voor elkaar?

zie ook gerelateerde artikelen: Autisme in een notendop, Kunnen autisten geloven in God? , Muziek als muggendans, Wel goed kauwen

Social media en het jagen naar likes

Hoe meer likes hoe meer status

Bewust leren omgaan met social media

Gisteravond was er een informatie avond op de school van de kinderen. Het ging over bewust leren omgaan met social media.

Sinds ik een eigen weblog heb, wekt dit onderwerp in verhoogde mate mijn interesse: ik was meteen ingelogd , dwars door de vermoeidheid van een prikkelrijke dag heen.

Een onderwerp dat de fantasie prikkelt

Bij mij tenminste wel, want ik stel me er meteen van alles bij voor.

Het Internet is net een groot open marktplein waar iedereen je ziet, waar je zelf niemand kent en waar echt alles te koop is. Onzichtbaar omgeeft het monsterlijke web ons allen en als we niet uitkijken worden straks de touwen aangespannen en worden we allemaal binnengehaald als een school vissen uit de zee.

Want google weet alles van je

Google anders voor de grap eens op je eigen naam en oordeel zelf hoe veilig je privé gegevens zijn. Nee, niet de naam van je collega intypen: jouw naam!

Maar daar ging de informatieavond op school maar een klein beetje over, want het Internet is ook leuk en leerzaam als je er maar wijs mee om weet te gaan.

Met social media krik je je status zo een paar levels op

Neem bijvoorbeeld die hippe profielen op Facebook van mensen die alleen maar toffe dingen doen en geweldige andere mensen tegenkomen, altijd knap op de foto staan en zelfs voor de meest inhoudsloze post nog worden bedolven onder de hartjes en de likes.

Dat is nog eens succes hebben met jezelf!

Daar sta ik dan met mijn 15 likes voor een bericht dat ik zelf toevallig knettergoed vond.  

Nee, ik ben NIET jaloers..

Nee echt niet, want ik weet maar al te goed hoe het is als je niet jezelf kunt zijn. Of als je bang bent dat je in de smaak naturel niet geaccepteerd zult worden. Als het vooral lachen moet zijn met jou en je niet kunt zeggen waar je verdriet om hebt, waar je je zorgen om maakt, wat je aan het twijfelen brengt, tot wanhoop drijft.

En als het toch doet, dan liever niet te lang en zeker niet te vaak.

Dat is ontzettend eenzaam.

Het is eigenlijk niet anders dan in het echte leven

De sociale druk is verpletterend en likes hebben een verslavende werking erger dan drugs. Iedereen wil toch gezien worden, aardig gevonden worden, er toe doen?

Wie wil er nou aan iedereen laten zien wat voor een doodgewoon saai leven hij heeft? Of wat voor een uncoole dingen hij doet? En dat hij helemaal niet zoveel vrienden heeft?

Jezelf durven zijn is hartstikke moeilijk.

Cyberspace

Als je nog wat rond googelt op het woordje ‘cyber’ komen er allerlei termen out of space voorbij. Veel daarvan staan voor allerlei soorten van destructief gedrag  op social media: cyberpesten, cyberseks, cyberstalking, cybermobbing, bezemen.

En ik weet er nog één: Cyberpijn.

Cyberpijn doe je jezelf aan. Je prostitueert als het ware  je identiteit, niet voor geld, maar voor likes. En als je er dan achter komt dat het je helemaal niet gelukkiger maakt, omdat het nooit genoeg is, dan doet dat pijn. Cyberpijn.

Het kan veel makkelijker

Want wist je dat je ook gewoon likes en volgers kunt kopen?

Ja echt waar, er is nog hoop! Het barst van de bedrijven die jou voor een paar Euro binnen een dag aan meer dan 1000 volgers kunnen helpen.

Instagram Volgers kopen? Facebook Likes kopen? 100% Echt, Veilig, Snel, Goedkoop en Makkelijk.

Nu even serieus

Dat van die bedrijven die likes verkopen heb ik echt niet verzonnen. Maar het zijn meestal professionele pagina’s of commerciële blogs waarvoor dat wordt gedaan, geen natuurlijke personen.

Wat denk ik wel zo is:

  • Iedereen zoekt naar aandacht, erkenning en geborgenheid. De een doet dat meer dan de ander en daar is niets mis mee.
  • Ook met social media is niets mis. Social media zijn superleuk, leerzaam en nuttig. Ik heb zelf allemaal contacten overzee, allemaal mensen die ik anders niet meer zou spreken. Ik vind het leuk om te lezen hoe het met iedereen gaat en ik lees graag blogs van andere schrijvers over onderwerpen die me interesseren.
  • En natuurlijk vind ik het geweldig als mensen laten merken dat ze mijn berichten en blogs waarderen en als ze die delen met anderen.

Zolang het maar een middel blijft en geen doel wordt.

Wat zegt God eigenlijk over de struggle for love in Cyberspace?

Onvoorwaardelijke  liefde nodig? 100 % Echt, Veilig, voor Eeuwig houdbaar, Reeds voor je  Betaald en hoewel niet altijd Makkelijk,  gegarandeerd geen Likes meer nodig, want van Mij krijg je gewoon een Hartje zoals je bent.

Ps. 139:2-6, I Joh. 4:19